Επικονδυλίτιδα αγκώνα - Tennis elbow

Πολύ συχνά παρατηρείται, σε νεαρά κυρίως, άτομα πόνος στον αγκώνα, ιδιαίτερα με τις κινήσεις. Συνήθως εμφανίζεται σε αθλούμενους ή σε απασχολούμενους με χειρονακτικές εργασίες. Πόνος ο οποίος μπορεί να εμποδίσει και τις επαγγελματικές  δραστηριότητες, γεγονός ανεπιθύμητο στη σημερινή εποχή της οικονομικής κρίσης.

Τα συνηθέστερα σημεία άλγους στον αγκώνα είναι ο έξω και ο έσω επικόνδυλος. Με απλά λόγια το μέρος του οστού αριστερά και δεξιά όταν κοιτάζουμε τον αγκώνα από μπροστά. Καλείται έξω επικονδυλίτιδα ή "αγκώνας του τεννίστα" (tennis' elbow) όταν ο πόνος εντοπίζεται στον έξω επικόνδυλο και έσω επικονδυλίτιδα ή "αγκώνας του παίκτη του γκολφ" (golfers' elbow). Οι ονομασίες αυτές προήλθαν διότι σε αυτούς του αθλήτες παρουσιαζόταν συχνά το συγκεκριμένο άλγος.

Τι είναι όμως η επικονδυλίτιδα; Πρόκειται για ένα σύνδρομο υπέρχρησης ή καταπόνησης. Στον έξω επικόνδυλο εκφύονται εκτείνοντες μύες του καρπού και στον έσω καμπτήρες και πρηνιστές. Οι πολλαπλές κινήσεις του αγκώνα που προσομοιάζουν τις κινήσεις του τενίστα ή του παίκτη του γκολφ (πρηνισμός-υπτιασμός με κάμψη και έκταση υπό αντίσταση) προκαλούν ερεθισμό, μικρορήξεις και φλεγμονή στους τένοντες των μυών που εκφύονται στα σημεία αυτά. Ουσιαστικά πρόκειται για μια τενοντίτιδα η οποία δεν υποχωρεί εύκολα διότι αφορά μέρος του σώματος που κινείται διαρκώς. Στατιστικά, να σημειώσουμε ότι συχνότερη είναι η έξω επικονδυλίτιδα.

Η διάγνωση είναι κυρίως κλινική. Άλγος στην ψηλάφηση των επικονδύλων, πόνος που προκαλείται με χειρισμούς από τον ιατρό όπως έκταση του καρπού υπό αντίσταση με τον αγκώνα σε έκταση ή πόνος με κατά τον πρηνισμό του αντιβραχίου υπό αντίσταση με τον καρπό σε κάμψη. Είναι περιττό να αναφερθεί ότι ο ειδικός ιατρός θα θέσει την τελική διάγνωση και θα αποκλείσει τυχόν τραυματισμούς ή σύνδρομα παγίδευσης νεύρων τα οποία μπορούν να μιμούνται παρόμοια κλινική εικόνα. Ο ακτινολογικός έλεγχος δεν είναι απαιραίτητος και είναι πολύ πιθανό να δείξει μια ασβέστωση στο σημείο του πόνου. Επίσης και ο έλεγχος με μαγνητική τομογραφία θα δείξει σημεία φλεγμονής στους τένοντες που εκφύονται από τους επικονδύλους.

Φυσικά το επόμενο ερώτημα είναι ποιά είναι η αντιμετώπιση. Η συντηρητική αντιμετώπιση είναι αποτελεσματική στον 95% της έξω επικονδυλίτιδας και σε μικρότερο ποσοστό στην έσω. Συνίσταται σε ανάπαυση, τροποποίηση των δραστηριοτήτων και της τεχνικής, ιδίως σε αθλητές, αντιφλεγμονώδη αγωγή στα πρώιμα στάδια καθώς και έγχυση κορτιζόνης τοπικα. Να σημείωσουμε ότι πρέπει να αποφεύγονται οι πολλές εγχύσεις κορτιζόνης στο ίδιο σημείο. Επιπλέον, βοηθητικές είναι και οι δέστρες επικονδυλίτιδας οι οποίες βοηθούν στην καθημερινότητα τους πάσχοντες. Ιδίως στην έξω επικονδυλίτιδα είναι σημαντικές οι διατάσεις των μυών. Αποτελεσματική αντιμετώπιση προσφέρει η φυσικοθεραπεία (ιδίως με τη χρήση υπερήχων) καθώς και η neural therapy. Να επισημανθεί ότι η συντηρητική αντιμετώπιση θέλει υπομονή εκ μέρους του ασθενούς.

Αν η συντηρητική αντιμετώπιση δεν φέρει αποτέλεσμα 9-12 μήνες από την έναρξή της στην έξω επικονδυλίτιδα ή 6 μήνες στην έσω τότε το επόμενο βήμα είναι η χειρουργική αποκατατάσταση. Στην έξω επικονδυλίτιδα είναι δυνατό να γίνει και αρθροσκοπικά.

Είναι ουσιώδες να τονίσουμε ότι η συμμόρφωση του ασθενούς είναι απαραίτητη  στην αντιμετώπιση της πάθησης. Δεν είναι παράλογο αλλά πολλοί δε μπορούν να συμμορφωθούν διότι αδυνατούν να περιορίσουν της επαγγελματικές δραστηριότητες όταν  είναι χειρονακτικές. Έτσι η πάθηση γίνεται χρόνια και ο ασθενής αναγκάζεται να οδηγηθεί στο χειρουργείο.