Γάγγλιο καρπού

Μια πολύ συνήθης μάζα που παρατηρείται στον καρπό είναι το λεγόμενο γάγγλιο. Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων παρατηρείται στη ραχιαία επιφάνεια του καρπού, αν και παρατηρούνται και άλλες εντοπίσεις όπως στην παλαμίαια επιφάνεια του ή στη ραχιαία επιφάνεια  των μετακαρπίων και των δακτύλων.

Η αιτία εμφάνισής του δεν είναι καθορισμένη. Μπορεί να υπάρχει ιστορικό τραύματος, να είναι αποτέλεσμα εκφύλισης μαλακών μορίων ή υπέρχρησης του καρπού. Πρόκειται για μία κύστη με «ζελατινοειδές» περιεχόμενο η οποία είναι, συνήθως, ασυμπτωματική και ενοχλεί τον ασθενή, για αισθητικούς λόγους. Πολύ συχνά, το γάγγλιο εξορμάται μέσα από την άρθρωση. Σπανιότερα μπορεί να βρίσκεται κοντά σε αρτηρία ή νεύρο και να προκαλεί συμπτώματα ισχαιμίας ή αιμωδιών.

Η διάγνωση είναι κυρίως κλινική. Δεν απαιτούνται περαιτέρω εξετάσεις αν και το υπερηχογράφημα και η μαγνητική επιβεβαιώνουν τη διάγνωση.

Η αντιμετώπιση των γαγγλίων είναι συντηρητική και χειρουργική. Η συντηρητική θεραπεία συνίσταται πρώτα στην απλή παρακολούθηση. Πολλά γάγγλια υποχωρούν αυτόματα, ιδίως στα παιδιά. Στους ενήλικες είναι πιθανόν να επανεμφανιστούν. Μια άλλη, παλαίοτερη τεχνική είναι στο «σπάσιμο» του με άσκηση πίεσης η οποία, όμως έχει μεγάλη συχνότητα υποτροπών. Επιπλέον, μπορεί να γίνει αναρρόφηση του περιεχομένου του, με βελόνα. Όμως, η πλειονότητα των συντηρητικών μεθόδων έχουν σημαντικό ποσοστό υποτροπής.

Αν το γάγγλιο, όμως προκαλεί συμπτώματα όπως πόνο, προκαλεί νευραγγειακές διαταραχές ή επιθυμεί ο ίδιος ο ασθενής να το αφαιρέσει για αισθητικούς λόγους, η ενδεδειγμένη αντιμετώπιση είναι η χειρουργική. Με τη χειρουργική θεραπεία, αποκαλύπτεται επαρκώς το γάγγλιο και αφαιρείται μαζί με τον θύλακο που το περιβάλλει. Με αυτό τον τρόπο, ελαχιστοποιείται το ποσοστό υποτροπής.